SCHOOL de KLEINE PRINS
ligging: kroonstraat 40, Lennik
klant: OZCS West-Brabant
periode: 2009-2011
budget: € 600.000 excl. btw/erelonen
medewerkers: Sofie Buggenhout, Roland Piffet, Maarten Van de Voorde
stabiliteit: BAS bvba
techniek: Micconsult bvba
epb: S-Safety
aannemer: Troubleyn nv
beeldmateriaal: Filip Dujardin
publicatie: provinciale architectuurprijs Vlaams-Brabant; edubuild awards
De initiële opdracht voor de school de Kleine Prins was de verbouwing van een voormalig kinderdagverblijf dat deel uitmaakt van een scholencomplex uit de jaren 1950. Zoals zovele scholen ligt het langs een invalsweg naar het centrum en tekent het mee de identiteit van het dorp. Rond een kleine speelplaats, als een boerenerf, schraagden zich een aantal verouderde panden, zoals het kinderdagverblijf dat niet meer voldeed aan de hedendaagse normen en de aanpalende kapel die als centrale stookplaats dienst deed.
De renovatie van het kinderdagverblijf tot klaslokalen had tot doel – binnen hetzelfde budget – het gebouwencomplex te herstructureren, de administratieve lokalen een logische plaats te geven en de kapel in ere te herstellen.
Dit was voor Lezze architecten enkel mogelijk door het bestaande gebouw te onderzoeken op zijn bouwkundige kwaliteiten en deze zoveel mogelijk te herbruiken. Een duurzaam principe dat de architecten nastreven in al hun verbouwingsprojecten.
Als je de school bezoekt, valt meteen op hoe een volume zweeft in een hoek van de speelplaats, haaks op een bakstenen fifties gebouw. Het laat zich door de volledig beglaasde gevel met een diagonale raamverdeling duidelijk aflezen als een nieuw element. Een gelijkvormige, diagonale structuur duikt op als balustrade voor de half verzonken klaslokalen. Deze twee figuren kruisen elkaar en rijgen als het ware de speelruimte en het gebouw aan elkaar.
Het zwevende volume blijkt een soort controlekamer te zijn, want het biedt onderdak aan de directie die vanuit die hoek de speelplaats kan overschouwen. Het lokaal opgehangen als een brug tussen de gemene muur en het hoofdgebouw, vrijwaart de al te kleine speelplaats.
Het charmeert hoe de architecten met een nieuwe, frisse taal het pretentieloze schoolgebouw uit de jaren 1950 actualiseren. Aan de straatzijde spelen ze verder met de vormgeving uit de jaren 1960 door de oude bakgoten te vervangen door zogenoemde Terragni-goten, een knipoog naar de expressieve goten van de Italiaanse avant-garde architect Giuseppe Terragni (1904-1943).
Gezien het beperkte budget kozen de architecten voor acupuncturistische ingrepen om het interieur alsnog een nieuw elan te geven. Programmatisch schoven ze het secretariaat slim in de oude kapel. In het voorportaal brengt een trapmeubel met sanitair je naar het nieuwe lokaal van de directie. Alle muren, vloeren en plafonds baden in het wit. Juist de trap waaronder een toilet werd verwerkt tekent zich af als een houten meubel.
Andere acupunctuurpunten: verschillende standaard dakvlakvensters werden at random ingewerkt in de daken van een zolderruimte waardoor deze transformeerde tot een authentieke klas met overvloedig daglicht. Een andere eenvoudige maar efficiënte ingreep was alle wanden, vloeren, schrijnwerk en plafonds eenzelfde kleur te geven, waardoor het interieur rust uitstraalt. Het lamellenplafond bestaat uit gemengd verwerken van verschillende standaardmaten…
Dit project toont aan dat door de opdracht scherp te formuleren, keuzes te maken, te saneren en punctueel in te grijpen er ondanks beperkte budgetten meer kan worden bereikt.
Daardoor kon meer oppervlakte worden aangepakt en kwam er ook budget vrij om de kleine uitbreiding voor de directie een zekere architecturale kwaliteit mee te geven.
De subtiele ingrepen zijn exemplarisch om van de vele banale scholen in Vlaanderen opnieuw eigentijdse plekken te maken waar kinderen en leerkrachten op een waardige manier kunnen leren en lesgeven.
De school de Kleine Prins toont architectonisch het vakmanschap en professionele ernst. Maar vooral licht- en speelsheid om een onbetekende, uitgeleefde school nieuw leven in te blazen.
In dit kleine maar fijne project zijn het de degelijke gebouwenanalyse en de chirurgische ingrepen die een wereld van verschil maakten. Met een dergelijke gerenoveerde school worden niet alleen de scholieren en onderwijzend personeel verwend. De directe dorpsomgeving geniet evenzeer van de herwonnen vitaliteit.
De school de Kleine Prins geeft aan dat iedereen, ongeacht waar die zich bevindt aan deze of gene zijde, baat heeft bij een zorgzame architectuur. Zorgzaam met de beschikbare gemeenschapsmiddelen. Zorgzaam maar vol verbeeldingskracht wanneer het erop aankomt om oplossingen aan te brengen. De kleine Prins brengt zonder meer aanschouwelijk onderwijs over architectuur.
copyright Koen Van Synghel
lezze architecten 